top of page
Orgaan Massage

 

 

 
Viscerale Therapie

 

Toepassing van Viscerale Therapie

De Viscerale Therapie is een uitstekende aanvulling c.q. uitbreiding op de huidige traditionele manier van denken, onderzoeken en behandelen. 

 

J.P. Barral stelt dat meer dan 95% van de klachten over het bewegingsapparaat ontstaan door stoornissen in de fasciën rondom de inwendige organen.  

 

Viscerale (orgaan) therapie bestaat uit gerichte manuele technieken, die het herstel van een normale, gezonde beweeglijkheid van het bindweefsel rondom de inwendige organen ondersteunen. Deze op de fasciën gerichte mobilisaties kunnen tot aanpassing en verbetering van de structuur en functie van de inwendige organen en orgaansystemen leiden en helpen zo het lichaam zijn natuurlijke gezondheid te behouden.

 

Beweging van organen

In de jaren 70 ontdekte de Franse osteopaat Jean-Pierre Barral dat bij een optimale gezondheid er een voortdurende beweging bestaat tussen de fascie van de inwendige organen en zijn omgeving. Tijdens activiteiten zoals wandelen en bukken, moeten de fasciën rondom de inwendige organen ten opzichte van elkaar en hun omgeving (het musculoskeletaal systeem) kunnen bewegen en glijden. Deze relatie blijft stabiel, ondanks het feit dat het lichaam een eindeloze variatie aan bewegingen doormaakt. Echter, als een orgaan niet optimaal kan bewegen -  ten gevolge van infecties, ontstekingen, verklevingen, abnormale spanning of verplaatsing - dan zal het andere organen en lichaamsstructuren ongunstig beïnvloeden. Deze disbalans zal in eerste instantie restricties en chronische irritatie in het musculoskeletale systeem creëren. Op langere termijn kunnen er ook klachten ontstaan van de organen zelf, zoals obstipatie, maagzuur, et cetera.

 

Principes van Viscerale Therapie

Door het werk en onderzoek van Barral zijn wij nu in staat de verstoorde beweeglijkheid van het bindweefsel rondom de inwendige organen vast te stellen, te onderzoeken en te behandelen.

Viscerale Therapie is gebaseerd op twee principes:

 

  • Alle organen, botstructuren, spieren en het zenuwensysteem zijn omgeven en onderling verbonden door fasciën (bindweefsel).

  • Elk inwendig orgaan beweegt binnen deze fasciën om een eigen fysiologische as.

 

Interactie

Bij de Viscerale Therapie onderzoeken en behandelen we ook de wervelkolom, het bekken en de gewrichten (hard frame), die de inwendige organen omgeven. Zo leggen we diagnostisch een link tussen enerzijds de fasciën rondom de inwendige organen en anderzijds het hard frame. We hebben de mogelijkheid om beide te behandelen. De technieken blijken namelijk niet alleen effectief in de behandeling van restricties in de fasciën rondom de organen, maar ook in de behandeling van de structuren van het hard frame. Op deze manier kunnen we een harmonieus bewegend orgaansysteem in het lichaam tot stand brengen.

 

Referred pain (je drukt hier en het doet daar pijn-effect)

Het viscerale systeem is neurologisch en mechanisch sterk verbonden met het gehele bewegingsapparaat. Deze verbindingen geven deels een verklaring voor het fenomeen referred pain of  ‘uitstralende pijn’: pijn op een andere plek dan de aandoening. Een goed voorbeeld hiervan is het hart. Hartklachten kunnen gepaard gaan met referred pain op de volgende plaatsen: midden op de borst, tussen de schouderbladen, rond de schouder, in de nek en in het aangezicht. In principe kan bij iedere aandoening aan elk inwendig orgaan referred pain ontstaan. Zo kan bijvoorbeeld een restrictie (stoornis) in de fasciën rondom de lever of galblaas tot pijnklachten leiden in de rechterschouder in de vorm van een frozen shoulder.

 

Letselketens

De mechanische verbindingen of ‘bindweefselroute’ vormen lichaamseigen patronen, waardoor een restrictie in de fascie van een orgaan effect kan hebben elders in het lichaam. Zo’n patroon noemen we een letselketen. Een voorbeeld hiervan is een restrictie in de fascie van de rechternier, die op den duur klachten kan veroorzaken in de nek. De nierfascie is verbonden met het diafragma, het diafragma is verbonden met de pleura, en de pleura via ligamentaire verbindingen met de laag cervicale regio (C6-C7-Th1). Lokaal cervicaal behandelen heeft in dit geval geen optimaal effect, als niet ook de oorzaak - de restrictie in de fascie rondom de rechternier - behandeld wordt.Een ander voorbeeld van zo'n letselketen is het lumbale pseudo-radiculaire syndroom aan de rechterzijde, dat is ontstaan als gevolg van verklevingen in de buikholte na een appendectomie. Op langere termijn kan de houding van het lichaam zich zelfs structureel aan deze stoornis aanpassen, wat weer kan leiden tot chronische klachten van het bewegingsapparaat.

 

 

Neurale Systeem Manipulaties
Neurale Systeem Manipulaties
(Whiplash en Hoofdpijn)

 

 

De technieken die in de specialisatie Neurale Systeem Mobilisaties (NSM) worden geleerd, geven de mogelijkheid mensen te helpen die klachten hebben ten gevolge van trauma’s en ongelukken of klachten die blijven recidiveren.
Gedurende ons leven hebben we ons talloze keren gestoten en zijn we regelmatig gevallen. Daardoor hebben we een veelheid aan trauma's opgelopen. De meeste daarvan herinneren we ons niet eens meer, ons lichaam echter wel! Een trauma kan soms direct klachten veroorzaken, maar het kan ook vele jaren duren voordat klachten tot uiting komen.
 
Behandeling van de oorzaak

Veel therapieën zijn er op gericht om de symptomen te behandelen en niet de oorzaak van de klachten. Ze maken gebruik van medicijnen en behandelmethodes, zoals pijnstillers, antidepressiva, bloeddrukverlagers en massage op de aangedane structuur. Als er een lampje gaat branden in het dashboard van de auto halen we niet de zekering van het lampje er uit. We gaan op zoek naar de oorzaak: de reden waarom het lampje gaat branden.
Hetzelfde doen we met Neurale Systeem Mobilisaties. Met behulp van de anatomische kennis en technieken in deze opleiding kunnen we de oorzaak zoeken en behandelen. Daarbij maken we gebruik van het zelfregulerende mechanisme van het lichaam. In de behandeling scheppen we ruimte voor het lichaam om te kunnen compenseren en flexibel te kunnen reageren op allerlei externe stimuli. Met de behandeling proberen we dus de belastbaarheid van het lichaam te vergroten.
 
Doel van Neurale Systeem Mobilisaties

Het doel van Neurale Systeem Mobilisaties is het bewerkstelligen van herstel van de normale, gezonde beweeglijkheid van de fascie (bindweefsel) rondom schedel, de craniale zenuwen en de perifere zenuwen door toepassing van subtiele manuele technieken. De behandeling geeft een verbetering van functie en beweeglijkheid van deze structuren om zo een optimale balans tussen belasting en belastbaarheid te creëren.
 
Mobiliteit van zenuwen

We kennen het belang van de vrije beweeglijkheid: leven is bewegen. Dit geldt ook voor de schedel en het zenuwstelsel. Met Neurale Systeem Mobilisaties behandelen we het bindweefsel rondom de verschillende zenuwstructuren. Zenuwen -  of we nu praten over de perifere zenuwen, de craniale zenuwen of de dura mater -  moeten allemaal vanuit een normale fysiologie heen en weer kunnen glijden. Neem bijvoorbeeld een tennisleraar, die de hele dag tennist, of iemand die de hele dag voor de computer zit te ‘muizen’. Bij elke beweging moet het zenuwstelsel kunnen glijden ten opzichte van zichzelf en zijn omgeving. Om een idee te geven hoeveel bewegingsmogelijkheid een zenuw nodig heeft: het verschil tussen maximale flexie en extensie van de elleboog betekent voor de N. Medianus dat hij 20 procent moet kunnen verlengen; dat is in vivo meer dan 20 centimeter. Een zenuw behoeft dus een grote mobiliteit.
 
Nieuwe technieken

Door de baanbrekende inzichten van J.P. Barral en A. Croibier, de grondlegger en de ontwikkelaar van de Neurale Systeem Mobilisaties, zijn we nu in staat het zenuwstelsel en de hersenen te onderzoeken en te behandelen. We gebruiken specifieke manuele, niet-invasieve therapeutische technieken, die kenmerkend zijn voor het werk van Barral. We passen deze technieken toe op het bindweefsel rondom de perifere- en craniale zenuwen en de spinale dura mater. Ook de letselketens worden besproken, dus verbindingen vanuit de schedel met de rest van het lichaam, naar bijvoorbeeld de fascie rondom de linkernier, de milt et cetera.
 
Letselketens en beschermingsmechanismen

Het zenuwstelsel is gevoelig voor trauma's, zoals een auto-ongeluk, een bevalling of een val. Maar ook repeterende bewegingen, infecties, ontstekingen en operaties (ruggenprik) kunnen traumatische gevolgen hebben voor de zenuwen. Zenuwen zijn erg belangrijk voor het lichaam om te kunnen leven en bewegen. Zenuwen zijn zó belangrijk, dat je vaak ziet dat spieren en/of gewrichten de zenuwen beschermen. Als een zenuw een restrictie heeft, dan zal het lichaam er alles aan doen om de zenuw niet verder te irriteren of te beschadigen. Dit kan het lichaam doen door de beweeglijkheid van gewrichten te beperken, of doordat er hypertonie van de grotere spieren ontstaat.
 
Migraine

Niemand hoeft met migraine door te lopen, is mijn nederige mening en observatie. de meeste migraines zijn goed op te lossen. Soms, door hormonale invloeden of hoge mate van stress (overlijdens oid) zou een migraine zich nog aan kunnen dienen, maar meestal zien we dat de hoofdpijn dan zeer snel weer wegtrekt. 

Over het algemeen gesproken kunnen we concluderen dat niemand echt hoeft te lijden onder migraine en dat de medicatie de kast in kan.

Whiplash

Mensen met een whiplash hebben vaak klachten als hoofdpijn, duizeligheid en pijn in de nek. Veel therapieën behandelen de wervelkolom en spieren in de omgeving. Bij de Neurale Systeem Mobilisaties zien we dat juist bij een specifieke behandeling van de schedel en de craniale- en perifere zenuwen de klachten kunnen verdwijnen. 
 
Knieklachten

Ook knieklachten zijn goed met Neurale Systeem Mobilisaties te behandelen. Veel therapieën richten zich op de voorzijde en/of laterale zijde van de knie. Echter, de belangrijke structuren van de knie zitten posterior, onder andere de N. Tibialis. Als bij een kniebeperking de N. Tibialis gemobiliseerd wordt, ontstaat er vaak onmiddellijk een forse verbetering van de mobiliteit van de knie (soms meer dan 30 graden).
 
Rugklachten

Een ander voorbeeld is rugklachten. Hier zie je vaak een verkorting van de hamstrings. Deze verkorting geeft een toename van de stabiliteit van de rug en dient meestal om de N. Ischiadicus en/of de Lumbosacrale Plexus tegen verdere irritatie of beschadiging te beschermen. Ook hier is het belangrijk om in de N. Ischiadicus de oorzaak van het verminderde glijden op te sporen en te verhelpen. Met NSM-technieken kan die restrictie opgeheven worden, waardoor de rugklachten geheel kunnen verdwijnen.  

bottom of page